Vele dranken hebben een herkomst van productie, kijk naar Tequila komt uit Mexico, Cognac uit een daarvoor bestemde streek in Frankrijk maar Gin kent dit niet. Ieder land mag Gin produceren en dat zie je dan ook aangezien Gin een wereldwijde populaire drank is. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Gin’s afkomstig van landen/gebieden waar zuiver water vandaan komt, denk aan : Zwitserland, Scandinavische landen, Nederland, België, Nieuw-Zeeland & UK. 

Wat is Gin?

Gin is een distillaat van vergist graanbeslag waaraan tijdens het distilleren Jeneverbes (of sleedoornbessen) aan de basis staat maar daarnaast gebruik gemaakt wordt van meerdere kruiden, specerijen, planten, wortelsoorten, gedroogd fruit, zaden en/of noten.

De jeneverbes is een bes die groeit aan een soort Conifeer die overal in Europa, Noord-Amerika & Noord-Azië voorkomt. Het duurt twee jaar voordat bessen rijp zijn. Vlak voor dat moment zijn ze echter op hun best. Ze zijn dan rijk aan aromatische olie die lichter is dan water, maar die geheel in alcohol oplosbaar is.

De betere Gin’s hebben in de distilleerketel mandjes hangen met velen verschillende soorten van de eerder genoemde kruiden, specerijen en andere aroma's. Hier komt het gedistilleerde vocht doorheen, nu kunnen alle ingrediënten hun essentiële oliën afgeven wat wordt opgenomen in de nog openstaande alcoholporiën (het ingrediënt wat als eerste in aanraking komt met het vocht zal dominerend zijn in het uiteindelijke product). Gemiddeld liggen de verschillende gebruikte ingrediënten rond de 30 maar bv. Black Gin gebruikt er wel 74. Meer over de soorten Gin verderop in deze blog.

In Europa moet Gin een alcoholgehalte van min. 37,5% bevatten, in de VS is dit min. 40%.

Waar komt Gin vandaan?

De naam Gin komt van het Nederlandse jenever (Genever) of het Franse Genièvre, beide afgeleid van het woord ‘juniper’, oftewel: jeneverbes. De jeneverbes is het voornaamste ingrediënt van Gin (en jenever).

Al in 1552 wordt geschreven in het boek ‘Een Constelijck Distelleerboek’ van Philippus Hermani over de ‘aqua juniperi’ & er zijn documenten gevonden van 1269 waarin de jeneverbes wordt gestookt om te gebruiken voor medicinale doeleinden, gekookt in wijn zou helpen tegen maagpijn en later tegen pest en tegen nierklachten.

Omdat Amsterdam in de VOC tijd floreerde en zelfs de hoofdstad van de wereld was, werd er veel handel gedreven in de havens. Zo ook de jenever die als Genever de wijde wereld introk. Toen de Engelsen na het overwinnen van een veldslag tijdens de 30-jarige oorlog van 1648 t/m 1678 opgelapt werden ging dit gepaard met een borrel jenever wat zij de ‘Dutch Courage’ noemde. 

In 1689 bestijgt Willem III de Britse troon, en om zijn volk voor zich te win­nen, verbiedt hij de invoer van buiten­landse graanbrandenwijnen, zoals Hollandse jenever. Zo stimuleert hij de groei van een nationale industrie en ook de producenten van graan.  Het resultaat van deze maatregel over­treft alle verwachtingen en de productie van gin (de nieuwe Engelse naam voor hetzelfde product) neemt waan­zinnige proporties aan: de hoeveelheid wordt tussen 1690 en 1730 vertienvoudigd. Gin is goedkoop en overal ver­krijgbaar; het wordt het belangrijkste gedistilleerd product dat in grote hoeveelheden wordt genuttigd . Het gevolg was een immense golf van alcoholisme met dramatische gevolgen voor de volksgezondheid in de 18de eeuw.

Wat is nu het verschil tussen Jenever & Gin:

Eenvoudig gezegd is de bindende factor tussen gin en jenever de jeneverbes. Het eerste verschil zit hem in de alcohol. Gin moet geproduceerd worden met neutrale alcohol, jenever met graanalcohol. Neutrale alcohol wordt gedistilleerd tot 96%. Daarnaast bevat Jenever ten aller tijden moutwijn, wat zorgt voor een sterke graansmaak (bij Gin is dit niet zo).

Gin moet meer naar de Jeneverbes smaken dan de Jenever, dit geeft jenever een complex karakter en maakt het minder geschikt om te mixen, ook is Gin beter om in mixdrankjes toe te passen doordat het volume aan producten wat men gebruikt tijdens het distilleren (fruit, kruiden, specerijen etc.) hoger is (2 x zo hoog). Niet meer soorten fruiten en/of botanicals, maar dubbele inhoud. Gin wordt op zijn beurt gedistilleerd met een grote hoeveelheid kruiden en dankt daar zijn body aan terwijl het goed mixbaar blijft. Jenever leent zich beter om puur te drinken, al dan niet gekoeld. Jenever is ook minder goed om te  mixen van weg de graanalcohol als basis, wat de smaak grover en complexer maakt. Kortom, jenever en gin zijn echt twee verschillende producten.

Verder verloop van de geschiedenis van Gin.

De Engelsen hadden inmiddels de Jenever in eigen land verder ontwikkeld door meerdere kruiden en specerijen toe te voegen dan dat bij jenever gebeurd. De productie hiervan wordt aangemoedigd door de destijds Engelse Koning Willem III van Oranje, dit doet hij door de belastingen van buitenlandse distillaten enorm te verhogen. Uiteindelijk leidde dit naar productie bij 1 op de 4 huishoudens van Londen, met in 1733 50 miljoen liter (=50L per Londens inwoner). Dit leidde ook naar massa-alcoholisme, openbare dronkenschap en het aantal sterfgevallen steeg vooral onder de kinderen (¾de haalt de 5 jaar niet). Om dit probleem aan te pakken worden tevergeefs meerdere wetten bedacht, pas in 1752 komt er een wet waarbij distilleerders enkel aan caféhouders met vergunning mochten verkopen. De ze zogeheten ‘Gin Act’ zorgde voor betere kwaliteit (complexere betere recepten) hogere prijzen waardoor de arme het niet meer konden betalen. In de 19de eeuw was er een kentering naar Chique, vele Gin Shops, Gin Palaces en Luxe Grand Cafés rukken op.

Dit is de periode dat de grote merken als Gordon’s zijn ontstaan.

Rond 1920 wordt Gin ook populair in Amerika, de bartenders gebruikte Gin graag voor cocktails. Tot de jaren `30 van de 20ste eeuw was Gin ook enorm populair in Nederland, Je zag het over op de drankenkaarten met vele Gin cocktails. De crisis in die jaren `30 maakte hier een eind aan, men greep terug naar het eigen Hollandse goedkopere glas Jenever.

De verschillende typen Gin:

Voordat ik de verschillende typen zal vertellen kom ik even terug op het eerder genoemde gebruik van jeneverbessen of Sleedoornbessen. Wanneer de Gin van Sleedoornbessen is gemaakt komt de Gin als ‘Sloe Gin’ op de markt, deze Gin is zachter en minder kruidig dan wanneer de gin van jeneverbessen is gemaakt. Dit is geen gin, maar een iets zoetere drank gemaakt van de bessen van de sleedoorn getrokken op gin of jenever.

London Dry Gin: 

is de klassieke stijl van gin maken. Deze gin hoeft niet per se uit Londen te komen. Ee naam is verbonden met Londen vanwege het in het Aeneas Coffey still (continu still). Hiermee werd grootschalige productie mogelijk. Deze was uitgevonden in Ierland voor het distilleren van Whisky maar de Whiskywereld was niet tevreden over de distilleerketel. De ontwerper verhuisde naar Londen om de ketels hier te gaan fabriceren en al snel werd deze omarmt door de gin producenten hier.

Londen Dry is een kwalificatie die staat voor een eenmalige distillatie waarin alle ingrediënten (enkel plantaardig) worden mee gedistilleerd (later toevoegen of aromatiseren is niet toegestaan). Water is het enige ingrediënt wat na het distilleren mag worden toegevoegd. Er bestaat 1 Gin met een beschermde herkomstbenaming, dat is de Plymouth Gin (uit Plymouth) is technisch gezien ook een ‘London Dry Gin’ maar heeft een geografische aanduiding als de A.O.C. in Frankrijk, en is naast een merk ook een stijl van zichzelf. 

Distilled Gin:

Distilled Gin kenmerkt zich door hetzelfde proces, maar hier worden na afloop nog infusies toegevoegd of extra ingrediënten mee gedistilleerd. Deze categorie bevat veel ‘Premium Gin’s’ die hun Gin’s her distilleren met bijvoorbeeld citrusvruchten en kamille of een infusie toevoegen van komkommer en rozenblaadjes. 

Compound Gin: 

De derde gin soort is Compound Gin. Op deze flessen staat meestal puur vermeld dat het een gin betreft. Gin’s die in Nederland vaak als huismerk van de slijter worden verkocht, in het buitenland veel in de supermarkt als huismerken. Deze gin’s bevatten louter toegevoegde smaken en extracten zonder daadwerkelijke distillatie van kruiden. 

Old Tom Gin:

Gin soort die tegenwoordig nauwelijks gebruikt wordt, maar door de revival van klassieke cocktails wel weer geproduceerd wordt – en dus verkrijgbaar is. Dit is de zoete stijl van gin, oorspronkelijk zoet om de scherpe alcoholsmaak te verhullen. Een goede cocktailbar heeft wel een fles Old Tom staan, omdat sommige recepten hier om vragen.

Dutch Gin:

Een donkere Nederlandse stijl Gin gemaakt van mout. 

Waarom is Tonic zo populair bij Gin?

Gin-Tonic is misschien het meest bekende longdrink drankje wat er is. Vooral tegenwoordig is het een enorme trend om een passende tonic te vinden die mooi combineert met een bepaald merk/type Gin en deze dan mooi aan te kleden met passende garnituren.

Maar waarom nou juist tonic? Tonic zorgt ervoor dat de ingrediënten van de Gin die gevangen zitten zich openen en meer kenbaar maken door het koolzuur. Daarnaast zijn het de ‘Kinine’ bitters die mooi combineren met de kruidigheid van de jeneverbes. Kinine is afkomstig van het extract uit de bast van de tropische Kinaboom. 

Het combineren van Gin met Tonic is een wereldwijd gebruik en van origine een Indiase uitvinding, doordat men de Tonic te bitter vond deed men er Gin door om het vriendelijker te drinken maakte.

Onlangs mocht ik een Gin proeverij verzorgen en daarbij heb ik andere drankjes gebruikt om te mixen, ook hiervoor leent Gin zich enorm goed voor.

Zoals jullie van mij gewend zijn schuilt er meer achter ieder product dan de grote (gemene-) deler, zo ook bij Gin. Vraag dan eens aan de barman van een goede bar welke soorten Gin hij/zij heeft geselecteerd, waarom en wat hij ermee kan maken. Geniet van de mooie Gin’s die er te verkrijgen zijn in Nederland.

Deze blog is geschreven door Guillaume Coret

Zou je ook wel eens een vrijdagmiddagborrel willen doen met collega's terwijl Fijn-Proeverij verschillende Gin's voor je maakt?

Neem dan hier contact op voor informatie.

Volg Fijn-Proeverij via de socials

 Facebook Instagram